از منظر اقتصادی میکروجلبک ها می توانند با استفاده از  انرژی نوری و مواد کم ارزش طبیعی همانند گاز دی اکسید کربن مواد با ارزشی تولید نمایند. میکروجلبک ها در تولید غذاهای سالم، افزودنی های غذایی، رنگدانه ها، همچنین استفاده در رژیم غذایی پرورش آبزیان، و در تصفیه فاضلاب ها کاربرد دارند. کشت میکروجلبک در سیستم های متفاوت انجام می شود که به سیستم  -های باز و بسته معروفند. هدف اصلی این تحقیق طراحی و ساخت یک فتوبیوراکتور جدید با توانایی منحصر بفرد در تولید همزمان بیومس و آب شیرین،  همراه با اصلاح برخی اشکالات سیستم -های رایج می باشد. به منظور تهیه فتوبیوراکتوربا سیستم بسته از Plexiglas  در تهیه بدنه استفاده شد و بوسیله پلاستیک نرم پوشش داده شد و کاملا بسته گردید. فتوبیوراکتور شامل دو بخش بود. بخش بیرونی جهت کشت جلبک و بخش درونی جهت تقطیر و تجمع آب در نظر گرفته شد. همزدن سیستم توسط هم زن هیدرواستاتیکی قابل کنترل انجام پذیرفت. هوای مورد نیاز از دو سمت چپ و راست فتوبیوراکتور توسط  تزریق کننده هایی که به این منظور طراحی شده بود تامین شد. پهنای بخش خارجی و ارتفاع ظرف محیط کشت به شکلی طراحی شد که موجب افزایش منطقه روشن در این فتوبیوراکتور از 30 درصد  در سیستم های باز به 55 درصد شد. نرخ انتقال جرم (K_La) پس از بهینه سازی بهs^-1 10³ * 8/4  رسید. این نرخ در دامنه نرخ انتقال جرم سیستم های بسته بود. به دلیل وجود سر فضا در بخش کشت جلبک تجمع اکسیژن مشاهده نشد. مقدار یک لیتر در مترمربع در روز آب شیرین از فتوبیوراکتور استحصال شد. بنابراین می توان گفت که فتوبیوراکتور جدید دارای بعضی مزایا نسبت به سیستم های باز مانند کنترل بهتر پارامتر های کشت، نرخ بالاتر انتقال جرم ، توزیع بهتر نور واحتمال آلودگی کمتر  می باشد. این فتوبیوراکتور همچنین دارای مزایایی نیز نسبت به سیستم های بسته مانند هزینه پایین احداث ونگهداری ، عدم تجمع اکسیژن و Scale up آسان تر می باشد. مزیت منحصر بفرد این سیستم تولید آب شیرین می باشد.