امروزه جلبک Dunaliella salina (دونالیلا سالینا) به دلیل قابلیت بالای تولید بتاکاروتن، کاربردهای آن در صنایع غذایی، دارویی، آرایشی و کارهای تحقیقاتی نظیر مهندسی ژنتیک، مورد توجه فراوان قرار گرفته است. از این رو شناسایی بیشتر این جنس و گونه‌های پرتولید آن، بسیار سودمند خواهد بود. هدف از این طرح، جمع‌آوری جلبک دونالیلا بومی و بررسی تنوع ژنتیکی داخل گونه سالینا صورت گرفت. تنوع ژنتیکی دونالیلا ابتدا براساس ژن S rDNA18 و نشانگر AFLP صورت گرفت. نمونه‌برداری از نقاط مختلف آب‌های شور ایران شامل دریاچه‌های ارومیه، قم، گاوخونی و مهارلو انجام گردید. پس از استخراج DNA واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با استفاده از جفت آغازگرهای حفاظت شده در قطعه S rDNA18 جنس دونالیلا انجام شد. در مجموع 100 جدایه جمع‌آوری شد. جدایه‌ها از نظر اندازه قطعه S rDNA18 در سه گروه مختلف قرارگرفتند.‌ گروه اول که به کمک آغازگرهای حفاظت شده قطعه S rDNA18 به طول حدود 1770 جفت بازی، گروه‌دوم‌ به طول حدود 2170 جفت باز و تک‌کلنی‌های گروه سوم قطعه‌ای S rDNA18 به طول حدود 2570 جفت باز ایجاد نمودند.

ایزوله های گروه دوم با استفاده از نشانگر AFLP مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نتایج تجزیه خوشه‌ای و دندروگرام حاصله، ایزوله های مورد نظربه 4 گروه مجزا دسته بندی شدند. گروه A شامل جدایه استاندارد Dunaliella salina 19/18  و جدایه‌های دریاچه مهارلوشیراز، دریاچه ارومیه، دریاچه گاوخونی و دریاچه قم بود. گروه B شامل جدایه‌های منطقه شرفخانه دریاچه ارومیه بود. جدایه منطقه چی چست دریاچه ارومیه بصورت مجزا درگروه C قرار گرفت. گروهD شامل جدایه‌های آبهای دریاچه های ارومیه، گاو خونی و قم بود.

در مجموع می توان جدایه‌هایی که براساس نتایج AFLP‌ نزدیک به جدایه استاندارد قرار گرفتند را می‌توان به عنوان گونه دونالیلا سالینا معرفی نمود. بعضی جدایه‌ها اگر چه از نظر اندازه باند S rDNA18 شبیه به دونالیلا سالینا هستند اما ممکن است متعلق به این گونه نباشند. بنابراین جهت رسیدن به نتیجه نهایی انجام توالی یابی S rDNA18و مطالعه بر روی توالی ناحیه ITS ضروری بنظر می رسد.